Een looncomponent is te vergelijken met een zwarte doos, waarin, met behulp van een rekenregel of rekenformule, een gedeelte van de loonberekening plaatsvindt. Een looncomponent heeft parameters, een rekenregel en na de berekening een waarde. Aan de ene kant gaan er parameters in, deze worden vervolgens door de rekenregel gebruikt. De rekenregel geeft tenslotte aan de looncomponent zijn uiteindelijke waarde.